Geschiedenis van kinesiologie?
1920
Benett, een chiropractor, raakte geïnteresseerd in de bloedsomloop en ontwikkelde een reeks reflexpunten die bedoeld waren om de bloedstroom naar het overeenkomstige orgaan te stimuleren (bekend als "Benett-reflexpunten"). Hij ontdekte dat het simpelweg aanraken van bepaalde delen van het hoofd de bloedcirculatie kon verbeteren.
1930
Chapman, een osteopaat, ontdekte een verband tussen specifieke reflexpunten op het lichaam, de zogenaamde Chapman-reflexpunten, en de bijbehorende orgaanfuncties door de routes van de lymfestroom te bestuderen. Hij merkte op dat het stimuleren van bepaalde gevoelige punten de gevoeligheid verminderde, waardoor een betere circulatie van lymfevocht werd bevorderd en de algehele gezondheid werd verbeterd. In 1932 ontwikkelde R.W. Lowet, een orthopedisch arts uit Boston die gespecialiseerd was in de behandeling van polio, een manier om de spierkracht te meten door middel van testen.
1960
De in Detroit gevestigde chiropractor Dr. George Goodheart identificeerde een verband tussen spierzwakte en spanning. Door de Chapman- en Bennett-reflexpunten te combineren met spierblokkades ontwikkelde hij de moderne spiertest, die tegenwoordig door kinesiologen wordt gebruikt om de energetische werking van verschillende systemen te beoordelen. Deze ontdekking wekte zijn interesse in de meridianen van het Chinese geneeskundesysteem, dat meer dan drieduizend jaar oud is. In 1966 publiceerde hij onderzoek waarin werd beschreven hoe het manipuleren van acupunctuurpunten de spieren versterkt.
1980
Dr. Alan Bertal gebruikt klinisch onderzoek om bio-informatica uit te leggen. Geïnspireerd door Touch for Health en de biokinesiologie van John Thie, ontwikkelde Dr. Wayne Topping een nieuwe aanpak die bekend staat als Wellness Kinesiologie. Deze methode integreert verschillende technieken gericht op het verlichten van stress en het herstellen van de energiebalans. De heer Richard Utt creëerde een model gebaseerd op het werk van natuurkundige David Bohm en neurowetenschapper Carl Graham, genaamd het 'hologram met zeven elementen'. Het “Seven Elements Hologram” vertegenwoordigt een tak van de kinesiologie die de principes van de Chinese acupunctuur combineert met de westerse fysiologie. Deze groeiende sector is uiterst effectief gebleken in het beoordelen en aanpassen van individuele energieniveaus, waardoor het wereldwijd een steeds populairdere optie wordt en potentieel voorbestemd is om in de toekomst een belangrijke rol te spelen in de gezondheidszorg.
1990
In de jaren negentig ontstonden er verschillende Europese benaderingen, voornamelijk vanuit de kinesiologie in Frankrijk. Onder deze vinden we onder andere "Harmonic", "Hyper Sens", "Perinatal Kinesiology", "SIPS: stress indicator points", evenals "Core Kinesiology" (ook bekend als Hypertonyx). Het is duidelijk dat er niet één vorm van kinesiologie bestaat, maar dat er veel variaties en technieken zijn. Om de meest effectieve techniek te bepalen, wordt gebruik gemaakt van spiertesten.
De eerste vermeldingen van spierreacties in de Verenigde Staten komen van Lovett in 1912 en Kendal in 1949. Later, in de jaren zestig, ontwikkelde chiropractor Georges Costa het concept van spiertesten, waarmee hij de basis legde voor een nieuw idee.
Kinesiologie is al meer dan vier decennia over de hele wereld bekend en ervaart momenteel een heropleving in populariteit. Aanvankelijk gebaseerd op touch for health (TFH), heeft ander onderzoek sindsdien de bestaande technieken die op dit gebied worden gebruikt, uitgebreid. Er zijn verschillende onderzoeken uitgevoerd om de huidige gebruikte protocollen aan te vullen en te bevorderen.